Wydarzenie upowszechniające MULTIMEMO

Program wydarzenia

Wydarzenie upowszechniające MultiMemo 2 odbyło się w czwartek 20 lutego w Brukseli.
Jego celem było:
Wprowadzenie koncepcji pamięci wielokierunkowej i jej możliwych zastosowań;
Upowszechnienie działań i wyników projektu MultiMemo wśród odpowiednich interesariuszy — praca z pamięcią, promowanie sprawiedliwości społecznej, różnorodności kulturowej i tolerancji — na szczeblu belgijskim i europejskim;
Zastosowanie ram pamięci wielokierunkowej poprzez otwarcie przestrzeni dialogicznej, eksplorującej przecięcie się pamięci żydowskiej i afrodescencyjnej w odniesieniu do kontekstu belgijskiego i poza nim, przy współpracy międzysektorowej obejmującej sztukę, środowisko akademickie, urbanistykę, aktywizm i tworzenie polityki.

Wydarzenie zostało podzielone na 3 części.
Pierwsza część skupiała się na wprowadzeniu koncepcji pamięci wielokierunkowej z perspektywy teoretycznej. W ten sposób naszym zamiarem było ustanowienie ram koncepcyjnych wydarzenia poprzez zapewnienie publiczności zrozumienia podejścia napędowego projektu. Po tym wprowadzeniu Agnieszka Jablonska z Fundacji Urban Memory przedstawiła niektóre działania i wyniki projektu, pokazując w ten sposób, że koncepcja pamięci wielokierunkowej może być wprowadzona w życie. Część pierwszą zamknęło wprowadzenie do paneli wystawowych „Zapomniane wojny” autorstwa Georgine Dibua, działaczki kulturalnej, niezależnej badaczki, bojowniczki i aktywistki, koordynatorki i kierowniczki projektu Bakushinta, która promuje i wzmacnia bogactwo i różnorodność kultur kongijskich. Wystawa opowiada historie kongijskich bojowników w Belgii podczas II wojny światowej, w tym osób, które pomogły uratować życie Żydów.

Druga część wydarzenia rozpoczęła się od prezentacji Georgine Dibua na temat stanu rzeczy w kwestii zwrotu zrabowanych dóbr kongijskich z belgijskiej perspektywy, a także uzasadnienia dla zjednoczenia społeczności w celu takiego dialogu.
Następnie odbyła się dyskusja panelowa „Społeczności Afrodescendant i Żydzi: Dialog na temat dziedzictwa kulturowego i restytucji po II wojnie światowej i kolonizacji”. W panelu wzięło udział 4 mówców:
Anne Wetsi Mpoma, historyczka sztuki, kuratorka i założycielka Wetsi Art Gallery, przyczyniła się do wystawy i książki na temat pochodzenia obiektów eksponowanych w Muzeum Afryki w Tervuren (BE), byłym muzeum kolonii.
Joanna Peczenik jest członkiem koordynującym kolektyw Golem Belgique, założonym w lutym 2024 r. w celu ponownej mobilizacji lewicy w walce z antysemityzmem. Przez całą swoją karierę Joanna angażowała się w walkę z rasizmem i antysemityzmem, obronę praw człowieka i promowanie porozumienia międzykulturowego.
Ronny Naftaniel, dyrektor CIDI w latach 1980–2013. Współzałożyciel i rzecznik Centralnej Rady Żydów w Holandii. W latach 1998–2001 był jednym z głównych negocjatorów w kwestiach restytucji z rządem holenderskim i sektorem finansowym.
Sanchou Kiansumba, wolontariusz Collectif Mémoire Coloniale et Lutte contre les Discriminations od 7 lat. Kieruje jednostką nauczania i edukacji, której misją jest praca nad epistemologiczną zmianą w traktowaniu kwestii kolonialnej w Belgii.
Panel moderowały Cathy Del Rizzo i Stéphanie Lecesne z CEJI.
Dyskusja była bogata i pokazała, w jaki sposób współpraca między społecznościami może pomóc w lepszym rozpoznaniu konkretnych zmagań i przemocy, z którymi każda z nich się mierzyła. Podkreślono znaczenie aktywizmu pamięci i praktyki upamiętniania jako drogi do uznania i naprawy. Podkreślono również praktyczne sposoby wzmocnienia tej współpracy, takie jak dzielenie się zasobami i sieciami lub orędownictwo na rzecz uznania kolonizacji za zbrodnię przeciwko ludzkości. Niektórzy paneliści i uczestnicy wyrazili oczekiwania dalszych dyskusji, które umożliwiłyby opracowanie bardziej szczegółowych, konkretnych strategii.

Na koniec, trzecią częścią wydarzenia była projekcja filmu dokumentalnego „Destin croisés, Solidarités entre Juifs et Noirs aux Etats-Unis” w reżyserii Rokhayi Diallo i Davida Rybojada, który opowiada o zbieżności zmagań i współpracy między Żydami i Afroamerykanami w walce o prawa obywatelskie.
Na zakończenie wydarzenia Robin Sclafani, dyrektor wykonawczy CEJI, opowiedziała o historycznych powiązaniach między społecznościami i o tym, jak zaczęły się one zmieniać po Światowej Konferencji przeciwko Rasizmowi w Durbanie w 2001 r. Podkreśliła, że ​​skoro jesteśmy świadkami polaryzacji i wzrostu prawicowej polityki, współpraca między społecznościami jest niezbędna, a pamięć może być sposobem na ponowne wzmocnienie tej współpracy i solidarności.