Otwarcie wystawy „Jesteśmy tutaj”

Program wydarzenia

28 września odbyło się otwarcie wystawy „Galeria rotacyjna: Jesteśmy tutaj” współfinansowanej i współorganizowanej przez nas w ramach projektu „MultiMemo”, która była częścią oficjalnych obchodów 10-lecia Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Wystawa była prezentowana w Muzeum POLIN od 28 września do 4 listopada 2024 r. W ramach wystawy odbyło się 10 oprowadzań kuratorskich współorganizowanych przez zespół Fundacji Zapomniane.
Na wystawie zaprezentowano prace dziewięciu współczesnych artystów żydowskich z Polski, którzy są członkami sieci „Kultur-Lige” zainicjowanej w ubiegłym roku przez nas i dwóch innych partnerów (Muzeum POLIN i FestivALT) w ramach kolejnego finansowanego przez UE projektu CERV „NeDiPa” (2022-2023). W galerii rotacyjnej zaprezentowane zostały prace następujących artystów: Zofia Janina Borysiewicz, Kamila Czosnyk, Majk Hercberg, Maria Ka, Dominika Laster, Alex Roth, Gabi von Seltmann, Hana Umedy, Julie Weitz, które w poprzednich miesiącach były prezentowane w Muzeum POLIN w formie wystaw indywidualnych.

Artyści prezentowani na wystawie poruszali zarówno współczesne, jak i historyczne kwestie: kwestie tożsamości, wielorakie rodzaje wykluczenia, historię Holokaustu i inne spuścizny i doświadczenia przemocy, a także inne tożsamości mniejszościowe. W szczególności praca artysty Alexa Rotha, muzyka i kompozytora, zatytułowana „(Diss)possessed”, wspierana przez Fundację Zapomniane, w wielokierunkowy sposób zajmowała się problematycznymi obiektami Holokaustu z kolekcji Muzeum POLIN (https://polin.pl/en/event/dispossessed). Artysta odniósł się do ich roli w kontekście religii i tradycji żydowskiej, a także ich znaczenia dla zrozumienia i dokumentowania Holokaustu. Jednocześnie z szacunkiem nawiązał z nimi kontakt, aby stworzyć utwór muzyczny, który był odpowiedzią na wyzwania stawiane przez te obiekty, a jednocześnie wyzwania współczesnego konfliktu na Bliskim Wschodzie.

Inne prace również w wielokierunkowy sposób odnosiły się do konfliktu, różnych rodzajów przemocy (w tym przemocy seksualnej) i historii. Artyści badali również własne tożsamości i pozycje, jak np. polsko-żydowsko-japońska artystka Hana Umeda. Dwie młode artystki, Zofia Janina Borysiewicz i Maria Ka – jedna wykorzystująca medium typografii i designu, druga muzykę i treści audiowizualne – badały ideę wielojęzyczności i tożsamości, zagłębiając się w sferę potencjalnych historii.